Er eitthvað að þessum dómurum?

Ég á erfitt með að byrja að skrifa um þessa frétt, afþví að ég er svo gáttuð á þessum dóm, eiga ekki lögfróðir menn og þá sérstaklega dómarar að vera það mikið menntaðir og lífsreyndir eða fróðir til að vita hvað Aspergerheilkenni er, og mér er spurn? Var kallaður til sérfræðingur inn á það svið sem snýr að þessum fötlunum barna. Ég sjálf er móðir barns sem greint var með fötlun á 3 sviðum, og þar og meðal lítilsháttar % inná Aspergerheilkenni, sem von var á að myndi þroskast af henni, og það skeði fyrst um 12 ára aldurinn að það byrjaði að breytast hjá minni stelpu, En samt þótt að þetta greinist ekki í % lengur þá finn ég en fyrir því að það sé til staðar, og ég segi eftir mína reynslu; BARN MEÐ ASPERGERHEILKENNI HUGSAR EKKI UM AFLEIÐINGARNAR OG VITA EKKI ALLTAF MUNIN Á RÉTTU OG RÖNGU, FYRR EN EFTIR Á ÞÁ ÞEGAR ÞEIM ER BENT Á ÞAÐ OG KANNSKI EKKI Í FYRSTA SKIPTI, HELDUR 100 ASTA SKIPTIÐ, ÞAU VILJA EKKI GERA NEINUM NEITT, EN ERU OFBOÐSLEGA BARNALEG Í HUGSUN OG HUGSA EKKI SKÝRT, EINS OG VIÐ ERFIÐAR AÐSTÆÐUR.

þETTA ER MÍN REYNSLA, OG ÉG ER FEGINN AÐ VERA EKKI Á ÍSLANDI MEÐ MÍNA TELPU,EN SÁRKENNI TIL MEÐ MÓÐUR ÞESSARA STELPU, OG FATTA EKKI VAR EKKI SKÓLINN TRYGGÐUR, ERU BÖRNIN ÓTRYGGÐ ORÐIN Í SKÓLUM Á ÍSLANDI Í DAG.

Ekki líka þessi göt  í réttarkerfið á Íslandi, þau eru alltof mikil fyrir.

Dæmd til að greiða kennara 10 milljónir í bætur

Athugasemdir

[H.T. Bjarnason (IP-tala skráð) 15.3.2008 kl. 19:15]

Vitaskuld á kennarinn rétt á því að sækja rétt sinn sem og bætur.  Það sem er e.t.v. aðfinnsluvert er að skólinn skuli ekki bera ábyrgð í þessu máli og það að kennarinn skuli ekki vera tryggður í starfi.  Í dómnum stendur hins vegar þetta:

"Í taugasálfræðilegri athugun Jónasar G. Halldórssonar, sérfræðings í taugasálfræði og fötlunum frá 12. júlí 2006 kemur fram að úthald stefnanda sé lítið og að hún þoli illa áreiti. Þá sé hún haldin auknum kvíða, viðkvæmni og óöryggi. Þá eigi hún í erfiðleikum með lestur.  

Í læknisvottorði Guðrúnar R. Sigurðardóttur, sérfræðings í heila- og taugasjúkdómum 6. september 2006, sem skoðaði stefnanda um tíu mánuðum eftir slysið, kemur fram að stefnandi hafi verið með glóðarauga í þrjár vikur.  Þá hafi hún verið með þrálátan höfuðverk vinstra megin í höfði og að hún þoli illa hljóðáreiti.  Hafi hún verið í samtölum hjá sálfræðingi til þess að minnka kvíða sem hafi fylgt atburðinum.  Þá kemur fram hjá Guðrúnu að stefnandi eigi erfitt með einbeitingu auk þess sem hjá henni hafi greinst minnkun í hraða og öryggi í máltjáningu ásamt heyrnarnæmum minnisþáttum.  Þá hafi hún hlotið wiplash áverka og hafi borið á þunglyndi og svefntruflunum hjá henni.  Í vottorði Guðrúnar frá 9. mars 2007 kemur fram að stefnandi hafi greinilega minnkað þol við áreitum eins og ljósi og hljóðum og fái hún auðveldlega höfuðverk.  Þá hafi nám hennar gengið erfiðlega og hún sé í stöðugri lyfjameðferð.  

Með matsbeiðni 5. janúar 2007 óskuðu réttargæslustefndu og stefnandi eftir mati Sigurðar Thorlacius læknis og Jörundar Gaukssonar héraðsdómslögmanns á afleiðingum slyssins og hinn 2. apríl 2007 skiluðu matsmenn matsgerð.  Niðurstaða matsgerðarinnar er sú að stefnandi hafi verið óvinnufær til 30. apríl 2006.  Stöðugleikapunktur miðist við þann dag og að varanlegur miski hennar og varanleg örorka sé 20%."